Huug en druug

Gentsche Fieste 2005! Ik kijk er naar uit alhoewel ook ik vind dat het té grootschalig is geworden. Op vrijdag met Curly Goddess onze traditionele pré Gentse Feesten toer gedaan en het doet mij toch altijd nog iets: het zoemerige werken van podia bouwers, geluidstechnici, bierleveranciers en vooral... hoe netjes alles er nog bijligt.

Op zaterdag eerst over die andere stad gevlogen met een tweedekker uit 1944 (maar da’s een ander verhaal) om dat nog net op tijd op het Polé Polé podium The Gibson Brothers te zien starten. Wat valt hier over te zeggen? Dat ze hun paar hits tot den treure uitgemolken hebben? Dat 2 zangers, 1 drummer en een muziekbandje nu niet echt ‘live’ te noemen is? Dat we de kelk tot de bodem hebben leeggedronken in de hoop toch 1 keer de vlam in de pan te zien inslaan? Dat het boeiendste moment van het concert was toen de Gentse havenpolitie met hun motorboot een paar eikels van Latem met bijhorend fout hemd, kapsel, vrouw en vooral speedboot werden weggejaagd? Dat ik nu niet het jaloerse type ben maar mij behoorlijk boos gemaakt heb in het feit dat ponton 3 voorbehouden was aan VIPS? En daar heel wat volk zag rondlopen dat zeker geen vip was (zusje, hoe ben jij daar in godsnaam binnengeraakt?). En dat de rest van het publiek als haringen in een ton zat opgesloten? Dat het personeel achter de bar van Polé Polé tot het tamste, inefficiëntste ooit behoort? Dat we gaan lopen zijn naar die oase in de Kammerstraat die Champagnebar Beir is?


© foto www.gentsefeesten.be

En kan iemand mij uitleggen waar al die Nederlanders vandaan komen? Steevast met hun eigen drankvoorraad onder de arm alsof een pint kopen in België gelijk staat met de doodstraf. En ze zijn zo luid mijnheer, altijd, overal, en hoe later, hoe luider.



Sista A., 11je en Bro dansend op de tonen van Chic

Na een lange tocht terug op ponton 4 van Polé Polé geraakt alwaar Chic zeer chique dingen deed. Curly begon opgewonden te roepen bij het zien van Nile Rodgers “ik heb die bij Bloch gezien deze morgen!”. Dansen is onze regel wel en booties werden geshaked zonder weerga. Het aantal hits dat Nile geschreven heeft zijn werkelijk niet te tellen en op de wat lang uitgevallen slow na swingde dit als de kontjes van de verrukkelijke zangeressen Sylver Logan Sharp en Jessica Wagner. 



Het Belfort gezien vanop Sint Baafs

De volgende ochtend gemerkt dat een en ander nogal stram aanvoelde dus na een pitstop bij Parti-Tuur in de Duveltent alwaar Curly’s ouders het beste van zichzelf lieten horen, beklommen we de volle 444 trappen van Sint Baafs om aldaar het mooiste zicht ooit op Gent te hebben. Mooi hoe van beneden “Klokke Roeland” weerklonk en hoe Gent er op zijn schoonst bijlag. Enkel in de week van de Gentse Feesten te beklimmen voor 1 euro, dus ideaal om de alcohol uit je lijf te stappen.



Yup, het waait daar een beetje aan Curly Goddess haar te zien.

In de late namiddag het feestgedruis achter ons gelaten en ons teruggetrokken op het Mariakerkse platteland. Even rusten, om er dinsdag weer met volle moed tegenaan te gaan, I keep you posted!